چطور فهمیدم که بدقدم هستم؟؟؟

با اینکه خیلی عامرانه هست و باورش برای خودم هم سخته امروز به این نتیجه رسیدم که متاسفانه کمی تا قسمتی زیاد !!!بدقدم میباشم.دلایل محکمه پسند هم دارم:  

۱-پنج روز قبل شیفت شب بیمارستان بودم 

شیفت رو که از پزشک قبلی تحویل گرفتم گفت همه چیز آرومه منم داشتم تو دلم میگفتم من چقد خوشبختم که تلفن زنگ خورد و خانم پرستار عزیز فرمودن دکترجان مریض رفت بدو 

در حینی که داشتم فکر میکردم مریض آی سی یو کجا رفته و من کجا باید بدوم رسیدم به آی سی یو و دیدم بعله جماعت کد احیا همه بالا سر مریض هستن 

بعد از یک ربع تلاش و حرص و ......مریض از سفر نیمه کاره برگشتن و ما یه نفس آروم کشیدیم 

که دیدیم در آی سی یو با صدای مهیبی باز شد و 5 نفر با یه تخت دویدن تو  

پزشک اورژانس منو که دید گفت خانم دکتر شرمنده مریض تو اورژانس ارست قلبی تنفسی کرده فرصت نشد خبرتون بدیم این مریض هم که یه مرد ۳۲ ساله بود و احتمالن آمبولی کرده بود خدارو شکر برگشت ولی تا ۶صبح اینجانب از آی سی یو بیرون نرفتم ومرتبا در حال مشاوره با متخصصین محترم بودم که راه رضای خدا یکیشون نیومدن!!! 

۲-بنده رفتم کلاس زبان مانی و از پشت شیشه داشتم نگاهش میکردم همه این بچه های جوجه درحال شادی و بازی بودن..... وارد کلاس شدم و گفتم هلو.......که کلاس عزیز ولو شد و مانی گریه کرد و یکی از بچه ها یاد مامانش افتاد و شروع به جیغ زدن کرد مانی هم گریه که باید تو هم تو کلاس پیش من باشی و جونم براتون بگه کل کلاس قاطی شد و میس سارا  عزیز میخاستن منو خفه کنن 

۳-بنده از دست این بلاگفای آدم سکته بده فرار کردم اومدم بلاگ اسکای که اینقد گل و بلبل بود و همه ازش تعریف میکردن حالا اینم گیر پیدا کرده و اعصاب برامون نذاشته 

کلن با توجه به موارد بالا اینجانب به بدقدمی خودم پی بردم